Podstawowym celem projektu ustawy o zmianie ustawy o licencji doradcy restrukturyzacyjnego ma być zwiększenie przejrzystości i przewidywalności trybu wyznaczania przez sądy doradców restrukturyzacyjnych do pełnienia nadzorcy sądowego, zarządcy lub syndyka w postępowaniach restrukturyzacyjnych i upadłościowych. Za równie istotne uznano powierzanie tych zadań osobom o najwyższych kwalifikacjach i największym doświadczeniu zawodowym. Z tego powodu funkcje nadzorcy sądowego, zarządcy lub syndyka w postępowaniach restrukturyzacyjnych i upadłościowych obejmować powinny osoby o najwyższych kompetencjach zawodowych i postawie etycznej.

Z uwagi na szczególne kwalifikacje jakimi powinien legitymować się kwalifikowany doradca zaakceptować należy również rygorystyczne przesłanki odmowy nadania tytułu osobom, które w najmniejszym stopniu nie dają rękojmi należytego wykonywania zawodu. Odmowa przyznania tytułu, zgodnie z art. 16a ust. 2, stosowana jest nawet przy orzeczeniu upomnienia, a więc najniższym przewinieniu, w związku z pełnieniem funkcji nadzorcy, zarządcy lub syndyka w okresie ostatnich siedmiu lat przed złożeniem wniosku.

Mając na względzie skutki cofnięcia licencji w każdym przypadku doradcy przysługuje prawo obrony swych racji. Z tego powodu - zdaniem Rady - trafnie dodany został w projekcie ustawy przepis dający gwarancję obowiązkowego wysłuchania doradcy restrukturyzacyjnego oraz, w miarę potrzeby, przeprowadzenie wizytacji lub lustracji przez Ministra Sprawiedliwości.

Zawieszenie prawa wynikającego z licencji zależy od uznania Ministra Sprawiedliwości. Jednak minister podczas wydawania w tej sprawie decyzji obowiązany jest kierować się ochroną słusznych interesów uczestników postępowań upadłościowych lub interesem publicznym. Rada Legislacyjna uznaje, że użycie alternatywy łącznej jest słuszne.

Jednocześnie stworzono ministrowi potrzebny margines swobody w odniesieniu do wykładni użytych w tym przepisie zwrotów, jak oceny sytuacji faktycznej. Użycie tego rodzaju techniki legislacyjnej nie budzi zastrzeżeń ponieważ służy uelastycznieniu stosowania prawa - przyznaje Rada. W praktyce może jednak stać się przyczyną sporów z uwagi na różne rozumienie przez zainteresowanych znaczenia użytych przez prawodawcę odesłań poza systemowych, których znaczenie ustala się z uwzględnieniem reguł i ocen społecznych - dodaje Rada

Autorami projektu opinii są prof. zw. dr hab. Antoni Hanusz i dr hab. Maciej Kaliński, prof. UW  

Katarzyna Żaczkiewicz-Zborska